biografie ◄   boeken ◄   filographie ◄   scènes ◄   lezingen ◄   pers ◄ 


 

 


 

Zieke ouderen het graf ingepraat
Armen de schuld van kostenexplosie ziekenzorg?

Volgens het Centraal Planbureau (CPB) veroorzaken de lagere inkomensgroepen de zorgkostenstijging, omdat zij veel meer gebruik maken van zorg dan de hogere inkomensgroepen. Het CPB ‘vergeet’ te vermelden dat mensen die tot de lage inkomensgroepen behoren negentig procent van de bevolking uitmaken. Om de kosten in te dammen stelt het CPB voor het basispakket verder uit te kleden. Wouter Bos zegt dat kosten bespaard kunnen worden door zieke ouderen in een ‘goed gesprek’ te manen tot versnelde levensbeëin-diging! Sinds de euthanasiewet is versoepeld zijn regelmatig dit soort uitspraken te horen. Moeten zieke ouderen die overheid geen geld meer opleveren zich schuldig voelen dat zij leven? Gezonden worden uitgespeeld tegen zieken, ouderen tegen jongeren, hogere tegen lagere inkomensgroepen.
Waardoor groeien de zorgkosten, terwijl tegelijkertijd de zorgpremies en eigen bijdragen zo hard stijgen dat zij voor de lage inkomens-groepen nauwelijks nog zijn op te brengen, en het basispakket steeds kleiner wordt? Sinds de overheid de zorg aan het privatiseren is, zijn de kosten van de ziekenhuiszorg meer dan verdubbeld. Tegenwoordig worden specialisten betaald naar verrichting en stijgen hun bonussen met het aantal behandelingen dat zij uitvoeren. Deze manier van financieren beloont artsen die zoveel en zo duur mogelijk behandelen. Zij levert specialisten die een hoge productie draaien en de medische en farmaceutische industrie fors geld op. Dit financieringssysteem verklaart een groot deel van de zorgkostenstijgingen, de vele en onnodige onderzoeken en operaties die mensen moeten ondergaan, de verkeerde diagnoses waarmee zij belast worden, en het stijgende aantal ziekenhuisslachtoffers dat levenslang invalide blijft.
              
Overheid en bedrijfsleven dwingen ziekenhuizen te fuseren tot gezondheidsfabrieken met een uitgebreide bestuurstop. Deze top-managers mogen een groot deel van het beschikbare geld besteden aan hun salarissen en dure nieuwbouw, ten koste van patiëntenzorg en personeel. Nationale farmaceutische industrieën heeft de overheid verkocht, het zijn geprivatiseerde wereldconcerns geworden. Hun hoofddoel is maximale winst voor de aandeelhouders, niet de ge-zondheid van de bevolking. Deze concerns hebben de macht om de prijzen op te schroeven, en om artsen onder druk te zetten zoveel mo-gelijk medicijnen voor te schrijven. De medische industrie concentreert haar onderzoek op symptoombestrijding in plaats van genezing. Aan een chronisch zieke patiënt valt veel meer geld te verdienen dan aan een patiënt die geneest. Ziektekostenverzekeringsmaatschappijen zijn private verzekeringsconcerns geworden. Zij drijven de ziektekosten-premies verder omhoog voor de winstuitkeringen van hun aandeel-houders, en bepalen wie recht heeft op een goede behandeling en wie niet.
Onder druk van het bedrijfsleven stimuleert de politiek de oprichting van privéklinieken, met dure behandelmethoden die alleen de rijken zich kunnen veroorloven. De overgrote meerderheid van de bevolking blijft aangewezen op ziekmakende ziekenhuizen met lange wacht-lijsten. Als de behandeling te duur is, wordt je hier afgeschreven.
Commercialisering van de gezondheidszorg leidt tot grote kosten-stijgingen en afnemende kwaliteit van gezondheidszorgvoorzieningen voor de bevolking. Het leidt er ook toe dat de armeren steeds meer premie moeten betalen voor voorzieningen waarvan alleen een kleine groep welvarenden gebruik kan maken. De wantoestanden en kos-tenstijgingen in de zorg zijn alleen te stoppen met controle op ma-nagers en bestuurders en terugdraaien van de privatisering. Commercialisering leidt tot Amerikaanse wantoestanden, waar zie-kenhuispatiënten tijdens hun behandeling op straat worden gezet omdat hun verzekeringsmaatschappij de behandeling niet langer wil vergoeden. Waar je na een bedrijfsongeval moet kiezen welke van je afgesneden vingers je laat aannaaien, omdat je niet genoeg geld heb voor al je vingers. Waar de een onder riante omstandigheden oud mag worden en de ander voortijdig de dood wordt ingedreven.


Gepubliceerd in januari 2013 
Cartoonist: Gabor Lodi

 

 

 terug naar boven